‘Paralel akademisyenlik’ ve 17 Aralık...

Malum 17 Aralık operasyonuyla patlak veren olaylar dizisi, birçok yönden masonik teşkilatlanmayı anımsatan Fethullah Gülen patentli paralel yapının kırk yıldan bu yana teraküm etmişkirini büyük ölçüde gözler önüne serdi. Ancak bu yapının üniversiteler bünyesinde kolonileşmişbirimindeki kirlilik ve çirkinlik henüz yeterince tebarüz etmedi, ettirilemedi. Kanımca, bunun önemli sebeplerinden biri, paralel savcılık, hâkimlik ve emniyet amirliği gibi etkili vazife alanlarının aksine paralel akademisyenliğin şantaj, tehdit gibi unsurlarla takviyeli bir operasyonel güç ve imkâna sahip olmaması, bu yüzden de müntesibi olduklarıhareketinmeşru siyaset ve hükümetle iktidar kavgasında pek işe yaramayan bir sivil unsur olarak geri planda kalmasıdır. 

 

Paralel akademisyenliğin ne anlama geldiği merak konusu olabilir. Bu bağlamda, kendi uzmanlık alanım olan İlahiyat üzerinden söz konusu akademisyenlik hakkında şunlar söylenebilir: Her şeyden önce İlahiyat dinî-ilmî bir faaliyet alanı olmanın ötesinde paralel yapıya alan açma, iyi yetişmiş eleman kazandırma vasatıdır. Bu vasat aynı zamanda paralel yapının üst düzey eğitim kurumlarında yuvalanması için çok büyük bir fırsat ve imkândır. Paralel akademisyenlikte, YÖK’e bağlı bir kurum olanİlahiyat çatısı altında yürütülecek en esaslı faaliyetlerden biriFethullah Gülen’in Kur’an-ıHakîm’e Yaklaşımı, Fethullah Gülen’in Sünnet Anlayışı, Fethullah Gülen Hocaefendi’nin Tefsir Anlayışı, Fethullah Gülen Hocaefendi’nin Fıkhını Anlamak, İki Çarpıtma Örneği: Hocanın Okulları, Kim Bu Fethullah Gülen gibi kitaplar telif etmek suretiyle, bilhassa 17 Aralık’tan bu yana bedduayla yatıp sözüm ona mülaaneyle kalkan, böylelikle hoşgörü ve toleransın en güzel temsilini yapan(!) “paralel başı”nın ruhani kimlik karizmasını güçlendirmek, kimi zaman onun mistik hezeyanlarla memzuç görüşlerini dinî metinlere atıfla temellendirmek, kimi zaman da dinler-arası diyalog meselesinde olduğu gibi, Müslüman kamuoyunu rahatsız eden fikir ve tezlerini yer yer Bâtınîliğin sınırlarını zorlayan te’villerle kabul edilebilir hâle getirmektir. 

 

Paralel yoldaşlar

 

Bütün bunlar mesai saatlerini hakkıyla değerlendirip semerelendirmekle eşdeğer aslî ve kutsî vazifelerdir. Boş zamanlarda ise akademik kariyer basamaklarını en çabuk şekilde tırmanmak için, kimi zaman imece usulüyle sözde bilimsel çalışmalar yapmak, bunun yanında -vülgarize tabirle- suya sabuna dokunmayan ve incir çekirdeğini doldurmayan konularda, sözgelimi Kur’an-ı Kerim’de Besinler ve Şifabaşlıklı kitaplar yayımlamak, böylece ilmî-akademik çalışma yapıyor “muş”gibi davranmak, hâliyleİslam ilim ve düşünce tarihinden günümüze intikal edenve hall-i fasl edilmeyi bekleyen hiçbir ciddi mesele üzerine kafa yormamak, bu tür meselelerdezinhar kalem oynatmamaktır. Zira paralel akademisyenlikte temel gaye, İslam ilim ve medeniyetine az çok katkı vermek değil, paralel yapının din, ahlâk, eğitim sütreli siyasi emellerine ve bilhassa devletin her biriminde kolonileşme faaliyetlerine hizmet etmektir. Dahası, bu hizmette devlet imkânlarını farklı meşrepteki hemen hiçbir Müslüman evladıyla paylaşmamaya, sırf kendi paralel yoldaşlarına arka çıkma ve tıpkı metastaz yapan kanserli hücre gibi yandaş sayısını alabildiğine çoğaltmaya yemin etmektir. Çünkü ne de olsa paralel yapı keşf, ilham ve rüya gibi yollarla gelen ilahi ve nebevi referanslarla tebcil ve tebşir edilmiştir(!) Bu sebeple bütün himmetler/hizmetler millet ve ümmetten öte sırf cemaat için seferber edilmelidir. 

 

Göründüğü kadarıyla, paralel akademisyenlerin kahir ekseriyeti, çok iyi bildikleri ve öteden beri mükemmel biçimde tatbik ettikleri tedbir/takiyye prensibince 17 Aralık’tan bu yana korunaklı bir mevzide sipere yatıp çıt çıkarmamayı akıllıca buldular ve o gün bugündür kâh paralel savcıların külhanbeyi üslubuyla siyasi iktidara parmak sallamasına, kâh paralel kanallar ve imkânlar vasıtasıyla gizli görüntü ve ses kayıtlarının ortalığa saçılmasına, kâh 30 Mart ve 10 Ağustos seçimlerine ümit bağlayarak her yeni güne hükümetin devrilmesi ve bilhassa Recep Tayyip Erdoğan’ın kaybetmesi hayaliyle uyandılar. 

 

Ne varki Erdoğan’ın çok kararlı bir şekilde dile getirdiği “inlerine girme” tehdidinin giderek ciddileşmesi ve paralel yapı soruşturmalarının genişleyip derinleşmesi üzerine bir tür mafyatik çete gibi öbeklenip işgal ettikleri üniversiteler ve fakültelerden usulca ayrılmayı, bu sayede bir nevi kalabalıkların arasına karışıp gözden kaybolmayı yeni bir strateji olarak benimsediler. Bu stratejinin kanserli hücrelerin kendisini yok etmeye matuf her kemoterapik müdahaleyi başkalaşım/metamorfoz yoluyla savuşturma ve ilk fırsatta yeniden nüksedip vücudun başka bölgelerine sıçrama kabiliyetine benzediği söylenebilir.  

 

Bugünlerde paralel yapının üniversite ayağında hayata geçirilmeye çalışılan yeni hareket fıkhı, belki de “topyekûnfaş olup etkisiz kılınmayalım”düşüncesiylehâl-i hazırdaki kolonilerinden geçici bir süre ayrılıp farklı yerlere dağılma ve imkân elverdiği ölçüde toplu halde göze batmama hedefine matuf görünmektedir. Bu strateji sayesinde paralel akademisyenler bir yandan belli ölçüde kendilerini korumaya alacaklar, bir yandan da onca zamandan beri yuvalandıkları fakültelerdeki tohumlarının yok olmayıp kendilerinden sonra filizlenip boy salmasına imkân sağlamış olacaklar.    

 

İşbu yeni tedbir ve takiyye stratejisi uyarınca, paralel yapıya mensup bazıakademisyenlerin hâl-i hazırda mensubu bulunduklarıüniversitelerden başka üniversitelere nakil yolunda çaba sarf ettiklerine dair ciddi duyumlar alınmaktadır. Duyum almanın de ötesinde, söz konusu akademisyenlerin nakil konusunda -tıpkı 28 Şubat sürecinde CHP milletvekillerinin kapısınıçalıp onların tavassutuyla işlerini yoluna koymaları gibi- bazı AK Parti milletvekillerini devreye soktuklarına ve bu milletvekillerinin tavassutuyla üniversite rektörlerine ve fakülte dekanlarına ulaşmaya çalıştıklarına şahit olunmaktadır. 

 

Kıtmir-muti-mütevazı

 

Bu noktada tarifi gerçekten zor bir pişkinlik ve yüzsüzlük söz konusudur. Zira mensubu ya da müntesibi oldukları hareket, 17 Aralık’tan bu yana özellikle yargı, emniyet ve medya vasıtasıyla dört koldan AK Parti hükümetine savaş açtığı ve en başta Recep Tayyip Erdoğan’ı bitirmeyi amaçladığı halde, paralel yapıya mensup akademisyenler sanki hiçbir şey olmamış, hiçbir şey yaşanmamış gibi, çok rahat ve pişkin bir tavırla AK Partili milletvekillerinden istimdatta bulunabilmektedir. Kuvvetle muhtemeldir ki paralel akademisyenler istimdatta bulunurken -tıpkı liderleri gibi- gayet “kıtmir” ve aciz, aynı zamanda pek muti, mütevazi ve muttaki bir profil çizmektedir. Oysa bu yapı mensuplarının güçlü ve kudretli olduklarında herkese diz çöktürmeyi vazife bildikleri ve hariçteki insanlara yardım eli uzatmayı umursamadıkları, hatta bunu faydasız ve anlamsız bir iş saydıkları gayet iyi bilinmektedir. Bu ikiyüzlülük, paralel yapının rezilet düzeyi hakkında yeterli fikir verecek mahiyettedir. 

 

AK Parti milletvekillerinin paralel akademisyenlere ait nakil talepleri konusunda gerekli ve yeterli soruşturmada bulunmaması, dahası bu konuda müteyakkız davranmaması, affedilebilecek bir kusur olmasa gerekir. Hele de bu milletvekillerinin kendilerine talep ileten akademisyenlerin paralel yapıya mensubiyetlerini az çok bildikleri varsayılırsa, söz konusu talepleri dikkate alıp gerekli merciiler nezdinde tavassutta bulunmaları, her şeyden önce kendi partilerine, hükümetlerine ve liderlerine ihanetle eşdeğerdir. 

 

Bütün bunlar bir yana, paralel yapının 17 Aralık’tan bugüne kadar alenen sergilediği bunca çirkefliğe rağmen, gözle görülür bir zaafa uğramamış gibi davranması, her fırsatta basın-yayın yoluyla kabadayılanması, hatta sıradan bir paralel savcının twitter üzerinden başbakana tehditler savurması, bu ülkedeki milyonlarca insan içinçok ama çok rahatsız edicidir. Bunun yanında, paralel saldırının ana hedef noktasını oluşturan AK Parti ve hükümet bünyesindeki birçok siyasi figürün kör, sağır, dilsiz kesilip bütün bu olup bitenler karşında nemelazımcı bir tavır sergilemesi de maalesef ibret vericidir.   

 

Diğer taraftan, YÖK’ün özellikle bazı İlahiyat ve İslâmî İlimler fakültelerinde öbeklenen, tabir caizse bu fakülteleri işgal eden paralel yapı mensuplarının faaliyetlerine ciddi denebilecek bir müdahalede bulunmaması, en azından geçmişte bu yapının gadrine uğramış ve canı yanmış birçok akademisyen için gerçekten üzüntü vericidir. Ayrıca ÖYP diye bilinen mekanizmanın hâlen işletilmesi, bu sayede birçok anabilim dalına gökten meteor taşı düşmesi gibi sözde araştırma görevlilerinin yerleşmesi ve bunların arasına çok sayıda yeminli paralel akademisyen namzedinin girmesi YÖK’ün mutlaka gözden geçirmesi ve yeniden değerlendirmesi gereken ciddi problemlerden biri olarak not edilmelidir. 

 

[email protected]