Sıra gizli kahramanlara geldi

Yıllardır sinemamızın durumu konuşulurken ‘Neden biz kendi tarihimizi anlatan, Milli Mücadele’nin, Çanakkale’nin filmini çekemiyoruz?’ sorusu sorulurdu. Geçen yıl Fetih 1453’ün toplam 6 milyon 500 bin kişi tarafından izlenmesi ‘tarihi’ filmlerle ilgili bütün bahaneleri ortadan kaldırdı. Birbiri ardına tarihi filmler çekilmeye başlandı. Bunlardan en yenisi Milli Mücadele’de 63 öğrencisini şehit verdiği için 1920-1921 döneminde mezun veremeyen Kayseri Lisesi’nin hikayesini konu alan Taş Mektep. Film, Yunanlıların işgal ettikleri bir köyde köylüleri meydana toplayıp onlardan haraç kesmeye çalışmasıyla açılıyor. İşgalciler köylülerin direncini kırmak için o sırada ezan okumaya başlayan müezzini şehit ediyor. Meydandaki köylülerin müezzinin bıraktığı yerden ezana devam edişi ve ardından namaza durmaları filmin seyirciyi nereye götüreceği hakkında fikir veriyor.

Savaş böyle bir şey

Adım adım Yunan işgalinin ilerleyişi ve Meclis’in Kayseri’ye taşınacağı bilgisi Kayseri’ye ulaştığında Kayseri Lisesi’nin öğrencileri de savaş karşısında bir tavır belirlemek zorunda kalırlar.

Takvim Büyük Taarruz’a doğru ilerlerken okulun görevlisi Abbas Ağa’nın Yunan destekçileri tarafından öldürülmesi üzerine gençler harekete geçer. Filmde Milli Mücadele’nin bir ‘din’ savaşı olmadığına dikkat çekilmesi ve Osmanlı toprağında yaşayan gayrımüslimler içinde düşmanın yanında olanlar kadar Milli Mücadele’ye destek verenlerin de bulunduğu vurgusu önemli. En can alıcı bölümlerden biri de dört yılını cephede geçirmiş ama takati kalmadığı için firar etmiş bir askerin hikayesi. Cemil, başta antikahraman gibi görünse de filmin belki de en sahici karakterlerinden biri. Ayrıca Taş Mektep’in bugüne kadar çekilen Milli Mücadele filmlerinin aksine tek isme odaklanmak yerine bu milletin geleceği için çocuk yaşta ölümü göze alan gizli kalmış kahramanları, onların aşklarını, umutlarını konu alması da filmi ayrıcalıklı bir yere taşıyor.